piątek, 22 maja 2009

urlop ...

http://www.anko-torby.com/img/walizki.jpg

Walizki jeszcze nie spakowane,
ale myślami w zasadzie mam urlop już od tygodnia.
Na niczym nie mogę się skupić, za co się nie wezmę
denerwuje mnie już po 5 minutach ...
muszę wyjechać, odpocząć nabrać dystansu ...
miasto, ludzie, choroby ...
ta połowa roku wyeksploatowała mnie wyjątkowo.
Jadę ...
wrócę naładowana energią ...
i zachłyśnięta morską ciszą

pozdrawiam i nie zazdrośćcie mi, Wasz urlop wkrótce ;)))

sobota, 16 maja 2009

poczucie dobrze spełnionego obowiązku

foto źródło: http://www.digitalphoto.pl/zdjecia/546/

Wczoraj na naszym koncie firmowym bank zaksięgował przelew
w wysokości 1750zł, z adnotacją "za VI semestr"
i danymi adresowymi osoby wpłacającej.
Ucieszyłam się z przelewu bo myślałam że przed wyjazdem US
się zreflektował i zwrot podatku nam przelał.
Coś mnie jednak tknęło wlazłam na konto a tu ZONK ;).
Trochę mi się żal zrobiło ...
Później puściłam wodze fantazji i zaczęłam się zastanawiać
co zrobiłabym z takim przelewem gdybym rzeczywiście
stała się jego posiadaczką docelowo.
Wiem wiem 1750zł to bez szaleństw żadna kasa,
ale na przysłowiowe waciki jak znalazł ;)).
Moja lista była tak makabrycznie długa że aby ją zrealizować
do tej kwoty musiałabym dopisać ze dwa zera.
Dodam jednak że były to tylko rzeczy drobne,
bez których dziś jak najbardziej mogę żyć.
Taka kasa wydana na zbytki ...
A Wy na co wydałybyście taką kwotę (1750zł)
gdyby wpłynęła na Wasze konto
ot tak od miłego darczyńcy?

Żeby nie trzymać Was w niewiedzy informuję,
że omyłkową ofiarodawczynią okazała się klientka,
która kilka dni temu robiła u nas zakupy ;),
była w ciężkim szoku że do niej zadzwoniłam w celu oddania tej kasy.
W zasadzie ja też byłam po rozmowie z nią w szoku.
Bo niby co miałam z tą kasą zrobić?
Zatrzymać i udawać że moja?

piątek, 15 maja 2009

w końcu weekend

Ciężki tydzień miałam, ale też udało mi się kilka spraw pchnąć do przodu.
Zaliczyłam też przysłowiowego kopniaka od osoby mi najbliższej ...
cóż może czasem potrzebne są kopniaki żeby się człowiek obudził
i zobaczył realia jakie są a nie jakie się nam wydają ... życie.

Szkoła młodego.
Okazało się że w szkole młodego jest zebranie 2.06.
Niestety jeszcze będziemy odłogiem leżeć na plaży,
więc postanowiłam zadzwonić i dowiedzieć się wcześniej co i jak.
Jako że w naszej szkole było wariactwo z zapisami do pierwszej klasy
już w listopadzie byliśmy na liście rezerwowej do klasy ogólnej ;((.
Po telefonie do szkoły dowiedziałam się że młody bez ustalenia ze mną
został przerzucony do klasy sportowej.
Chyba mi się to nie za bardzo podoba.
Raz że nie po to zapisywałam dziecko rok wcześniej do szkoły
żeby mnie paniusie przez swoje niedbalstwo olały.
A dwa są to dodatkowe 2 godziny dziennie,
dla młodego który jest alergiczny i raczej niewykazujący
szczególnej pasji do sportowych zajęć grupowych,
wrzucenie go do wora ze sportowcami jest trafione jak kulą w płot.
Zatem umówiłam się na miłą pogawędkę z panią dyrektor na wtorek.

Szafka.
Kurier, który przy każdej wizycie komentuje moje wielkie zakupy
przywiózł mi dziś szafkę. Uczulona na uszkodzenia przesyłek
byłam tak zajęta sprawdzaniem uszkodzeń ewentualnych
że nie zauważyłam że brakuje jednej gałki ;((.
Niestety poszukiwania u kuriera spełzły na niczym.
Szkoda bo okucia bardzo ładne.
Sam mebelek zachowany w dość dobrym stanie
jednak fotki z aukcji kolorystycznie przekłamane dość konkretnie.
Na razie myślę nad lustrem lub wieszakiem nad szafkę.
Kolor wyjdzie mam nadzieję po drodze.

Szafa w sypialni.
Ostatnie drzwi wystały się wystarczająco długo,
aby zostać w końcu przykręcone. Teraz wybielanie i uchwyty.
Taki mały krok do przodu, niewielki biorąc pod uwagę
ile ich nadal przede mną, ale to zawsze coś.
W przyszłym tygodniu czeka mnie wycieczka w poszukiwaniu okuć.

My.
Jeśli nic nie stanie nam na drodze wyjeżdżamy 25. nad morze.
Młody zachwycony ja po sprawdzeniu dzisiaj prognozy pogody mniej.
Rok temu mieliśmy naprawdę cudną pogodę teraz chyba nam nie dane.
Sama nie wiem jechać czy odwolać?
Ze zmęczenia znowu złapałam jakiegoś wirusa.
Ból gardła, katar, łzy z oczu ...
kogo nie zapytam ten rok to chorobowa katastrofa.
Brakuje mi słońca i błogiej ciszy.

poniedziałek, 11 maja 2009

HURRAAAAAAAA

Rany nawet nie wiecie jak się cieszę!!!
Mimo iż za oknem burza, a głowa wręcz pęka bo ciśnienie spadło,
nadeszła w końcu po długich 13 dniach wiadomość
dotycząca mojej wygranej na all za grosze szafki.
Kasa wpłacona, kurier umówiony na czwartek
a tu mój mebelek

foto źródło: http://www.allegro.pl/show_item.php?item=618771853

ps
fotka zapożyczona z aukcji mam nadzieje że autor mnie nie pozwie ;)

niedziela, 10 maja 2009

niekończąca się historia

Dawno dawno temu szyłam takie słodkie sukienki
dla małych elegantek. Mamy zamawiały je
do chrztu lub na uroczystość Bożego Ciała.
Jedna mi całkowicie nie wyszła ponieważ przy szelkach
nie zostawiłam niezbędnego naddatku do zrobienia zapięcia.
Jako że ciągle na tę kieckę w poszukiwaniu różnych dziwnych rzeczy
trafiam (mimo iż teraz zakopana głęboko) postanowiłam ją wykończyć
i w najbliższym czasie wystawić w miejscu na A niech idzie do ludzi.
I tu dylemat mam bo pomysły na ratunek dla sukienki,
aby moja praca nie poszła na marne mam dwa.

Jako że właśnie skończyłam pokażę co mi z tego wyszło.
Pierwszy z wykorzystaniem "ozdobników" z matowego woalu.
W tej wersji zapięcie szelki będzie na dwie haftki,
które ukryją się pod ozdobnym elementem.


Drugi pomysł na razie w planach muszę się z nim oswoić.
Wykorzystam szydełko i kordonek co z tego wyjdzie zobaczymy ;).

PROBLEMY cd

To zaczyna być zabawne ;)) ...
co jakiś czas okazuje się że odwiedzające mnie miłe osóbki,
mają super fajne rzeczy do pokazania jak i myśli do przelania.
Uaktualniam listę blogów których komentować nie mogę
odsyłając kochane czytaczki i oglądaczki do lekturki

http://www.google.com/support/forum/p/Blogger/thread?tid=7d39bcd8ec7382da&hl=pl

W szponach sztuki ELKI
Domek na skwerku Doroty

poniedziałek, 4 maja 2009

optymizmu garść po wiadrze dziegciu

Tydzień miałam całkowicie do bani.
Ledwo sama wyszłam z wirusoalergii to się pochorował młody.
Remont stanął w miejscu bo jak tu się tłuc, gdy za ścianą dziecko
ma 40C gorączki??? Miesiąc czekałam na zamówioną i zaliczkowaną
wcześniej sofę. Nie żeby jakiś bajer i cuda na kiju. Zwykły Ikeowy
Fothult w oliwkowym kolorze nie pasującym mi do niczego.
Jednak przez miesiąc przyzwyczaiłam się do myśli,
że tę sofę postawię w salonie i temat siedzenia mi odpadnie
przynajmniej do momentu gdy zechce zainwestować w inne.
Cóż ... ludzie jak się okazało są tylko ludźmi i sofy nie mam.
Szlag mnie trafił, uczulenie wręcz mam na takie zagrania.
Do tego wszystkiego przegrałam licytację lampy na all,
którą chciałam do pokoju młodego. Chyba czas odpocząć od zakupów ...
póki co musiałam odreagować i kupiłam szafkę/ławkę do przedpokoju.
Czy właściciel zechce mi ją sprzedać za wylicytowane 32zł się okaże,
na razie od 28.04 nie mam z nim żadnego kontaktu.
***
Ale za to cudem jakimś udało mi się kupić wilca ziemniaczanego
(ipomea batata), a wcześniej dowiedzieć co to za ów.
Okazało się że w Krakowie jest na tego wilca jakaś licencja
ma ją jeden człowiek i pieczołowicie chroni kontraktu z zagranicą.
Mam zatem okazy z tzw "wycieku" nie wiem sama co myśleć o tym ...
Dziś zamieszkały 4 dorodne sztuki
w skrzynkach z amarantowo-limonkową pokrzywką.
Mam nadzieję że będzie im u mnie dobrze ;))).


Komarzyce które w ubiegłym roku całkiem dobrze się u mnie spisały,
jeszcze chwilkę muszą zaczekać bo nadal nigdzie nie znalazłam
odpowiedniego dla nich towarzystwa o liściach wybarwionych
na fioletowo, zbliżonych do boskiego wręcz wilca black tone.
Zaczekam ...
***
Za to w sobotę zamieszkały u nas w niestety zbyt ciasnej donicy
trzy pomidorki koktajlowe. Cudnie pachną jędrne liście.
Muszę jutro wybrać się po donicę i jakąś tyczkę ogrodniczkę
i przygotować im lokum na całe lato.
Nadal brakuje ziół, truskawek i schodków na których docelowo
stać ma mój ogródek użytkowy.
Nadrobię gdy znajdę chwilę ...
Kiedyś ...


Na koniec ledwo mieszczący się skalniak sprzed miesiąca ;)))

Niestety jednemu dziwakowi po lewej od gwiazdy nie odpowiadało towarzystwo
i wyprowadził się bidulek na stałe do kubła na śmieci.
Muszę coś tam wsadzić, bo pustka jakaś taka niefajna
ale żeby to zrobić najpierw napad na bank, później ogrodnictwo.
Niedoczas mnie dręczy ...

piątek, 1 maja 2009

miód mój własny

Natura daje nam tyle darów z których nie potrafimy korzystać,
szkoda wielka bo ilość konserwantów spożywanych dnia każdego
przeraża. Jakże żałuję że nie notowałam skrzętnie przepisów
pewnej wiekowej zielarki, która zasypywała mnie jako dziecię
opowieściami o miksturach które z sercem tworzyła.
Tutaj gdzie mieszkam od lat niestety trudno spotkać już takie osoby.
Poza tym kto ma dziś czas na taką zabawę w tym zabieganiu
codziennym? Jako że młody po 4 dniach 40C gorączki
w zasadzie wrócił już do zdrowia, wyciągnęłam go na spacer
można rzec "z dala od cywilizacji". Pogoda była naprawdę cudna
jednak zdecydowanie odczuwa się już brak deszczu.
Celem naszym był zbiór mniszkowych kwiatów w ilości 530 szt.
Okazy były naprawdę jędrne, cudnie wymuskane słońcem
i wielkie, nadal ze sporą ilością niezbędnego pyłku.
Cała produkcja trwa 3 dni, ale zapewniam że gra warta jest świeczki.
Miód jest absolutnie niebiańską pieszczotą dla podniebienia.


" miód z mniszka lekarskiego zwanego mleczem"


dzień pierwszy:
zbieramy ok.500-520 kwiatów (bez łodyg, ale z zieloną końcówką)
po powrocie do domu rozkładamy kwiaty koniecznie na białej kartce
w celu pozbycia się dzikich lokatorów- zapewniam uciekają,
pamiętać przy każdej operacji jednak należy
aby nie płukać i nie otrząsać kwiatów z pyłku bo jest on niezbędny
do dalszej domowej produkcji specyfiku
następnie kwiaty zalewamy 1l wody, dodajemy cytrynę w krążki
zagotowujemy i odstawiamy na 24h

dzień drugi:
odciskamy miąższ na sicie, do płynu na 1l wody dodajemy 1kg cukru
zagotowujemy i zostawiamy do następnego dnia

dzień trzeci:
gotujemy syrop aż uzyska odpowiednią gęstość ok.1h
trzeba jednak uważać aby nie przedobrzyć bo wtedy się skarmelizuje
trudno go wtedy wydobyc ze słoika ale też jest pyszny ;D
Smacznego ...